Popeye wist het al: van spinazie word je sterk. Toch kun je deze groente beter niet uit blik eten, zoals hij deed, maar vers geplukt uit eigen tuin. Spinazie is echter niet de makkelijkste groente om te kweken. Ik probeer het elk jaar opnieuw, zonder succes.
Image may be NSFW.
Clik here to view.
De oorsprong van spinazie (Spinacia oleracea) ligt in het oude Perzië (het huidige Iran en de landen daaromheen). De Islamitische Moren, zoals de mensen uit deze landen soms werden genoemd, introduceerden de groente tijdens de 8e eeuw in het door hun veroverde Spanje. Vanaf daar verspreidde de plant zich over de rest van Europa, waar de malse, groene blaadjes een populair gewas werden.
Voor het schrijven van deze artikelen doe ik altijd veel onderzoek. Zo ontdekte ik ook wat ik tot dusver verkeerd deed en dat spinazie een hele gevoelige plant is. Om te beginnen houdt ze niet van natte voeten, een goede afwatering is daarom belangrijk. Te droog is echter ook niet goed! Op warmere dagen moet je ervoor zorgen dat de grond vochtig is, maar niet nat. Daarnaast moet hij ook voedzaam zijn. Dit kun je bereiken door van tevoren gedroogde koemest te strooien, maar ook door wormenthee aan het gietwater toe te voegen. Plantengier kun je beter niet geven. Dit bevat soms veel stikstof, wat de hoeveelheid nitraat in spinazie kan verhogen.
Er zijn verschillende soorten spinazie en je zou deze groente in principe het hele jaar door kunnen kweken. Sommigen hebben grote, puntige bladeren, andere kleine, ronde en weer andere geribbelde. Een belangrijker verschil voor de teelt zit ‘m echter in de vorm van de zaadjes. Er bestaan scherpzadige en rondzadige rassen en het verschil voel je direct. De scherpzadige soorten zijn snelle groeiers, wat handig is als je in de herfst, winter of een koele lente wilt zaaien. De rondzadige rassen groeien langzamer en zijn daardoor geschikt om in de warmere maanden te gebruiken. Van de vier seizoenen schijnen de lente en de herfst echter voor de minste teleurstellingen te zorgen. Want welk zaad je ook kiest, in de zomer heeft elke spinazieplant de neiging om door te schieten.
Het kweken van deze groente is dus een uitdaging, maar als het lukt heb je wel iets bijzonders, want vooral de soorten met de grote, puntige bladeren zijn in de meeste supermarkten niet verkrijgbaar. Ondanks het feit dat spinazie nitraat en oxaalzuur bevat (het laatste merk je aan het stroeve gevoel aan je tanden), zit de groente boordevol gezonde mineralen en vitaminen.
Image may be NSFW.
Clik here to view.
Spinazieblaadjes zijn ideaal om groene ravioli mee te maken. Dit klinkt ingewikkelder dan het is. Het basisrecept voor pasta is namelijk vrij simpel: 1 ei op elke 100 gram bloem (50 gram per persoon is meestal voldoende) en daarbij een snufje zout en een scheutje olijfolie. Daar heb ik nu wat versgeperst spinaziesap aan toegevoegd en een beetje extra bloem zodat het geheel niet te nat werd. Na het kneden rol je het deeg zo dun mogelijk uit en maak je er rondjes of vierkantjes van. Deze vouw je dubbel en vul je met een mengsel van je favoriete zachte of geraspte kaas en verse kruiden (of iets anders wat je lekker lijkt). Tot slot kook je de pasta in ruim kokend water gaar. Eet smakelijk!
The post Groenteportret: Spinazie appeared first on Cashew Stadstuinieren.
