Geitenwollensok
Moestuinen zijn nog steeds ‘hot and happening’. Bijna elke trendwatcher had het er de afgelopen weken over: we gaan nóg meer op zoek naar puur eten, vergeten groenten en lokale oogst. Als het aan de schrijvers van deze voorspellingen ligt, gooien we massaal de stoeptegels uit de voortuin, zaaien we plantsoenen vol pompoenen en fietsen we elk weekend naar de boer voor een portie lokale schorseneren. We gaan de wijde wereld in om te wildplukken. In het weekend pluizen we kookboeken uit om aardperensoep te maken en bakken we een portie veganistische koekrepen. Het lijkt verdacht veel op de dingen die ik al elke dag doe.
Met de ‘zelfkweektrend’ komen er dit voorjaar vast heel veel leuke blogs, boeken en apps op de markt om het moestuinieren te ondersteunen. Inmiddels heb ik ook al heel wat trendy boeken op de plank staan. Maar weet je wat het grappigste is? Ik grijp elke keer toch terug op de handzame moestuinplanner die ik een paar jaar geleden kocht, toen ik begon met mijn volkstuin. Elke maand staat daar kort en helder in wat je in de moestuin kunt doen, wat je kunt zaaien en wanneer je kunt oogsten. Het is geen hip boek met trendy moestuinmeisjes en recepten met vergeten groenten. Maar het voldoet uitstekend! Daarnaast heb ik nog een smoezelig kopietje van een zaaikalender op mijn prikbord hangen, dat mijn volkstuinbuurman ooit voor mij meebracht. Zeker toen ik net begon, was dat meer dan genoeg.
Heel af en toe kom ik in een tuincentrum. Ook daar is de moestuintrend niet onopgemerkt gebleven. Een steeds grotere hoek van de tuinwinkel gaat over de moestuin: grote rekken met zaden, hippe roze schepjes en speciale zadenpakketjes voor de kinderen liggen te lonken naar de nieuwe generatie moestuinmoeders. Dat heb ik eigenlijk nooit zo goed begrepen: zijn dat andere radijzen, die je voor je kinderen koopt? En zijn er überhaupt kinderen die radijzen lekker vinden? Ik weet dat je snel resultaat hebt van een zakje zaad, maar mijn kinderen eten die prachtige rode, witte en paarse radijsjes die ik mee naar huis neem, nog steeds niet! Net als de vergeten groenten: pastinaken, schorseneren of aardperen: ik hoef er niet mee aan te komen zetten. ‘Kun je niet gewoon de moestuin vol zetten met mais en doperwten’, vragen ze dan. ‘Dat lusten we tenminste!’
Nog een trend waar ik over las, is het zelf maken van producten. Neem bijvoorbeeld jam: volgens een van de trendartikelen die ik las, wordt het weer gewoon om iemand een potje zelfgemaakte bramenjam of zevenbladpesto cadeau te geven. De schattige weckpotjes die we allemaal massaal naar de kringloopwinkel hebben gebracht, staan weer in vol ornaat in de winkels. Ik voelde mij wel eens een vrek als ik bij iemand op de koffie ging met mijn potje aardbeienjam, maar het kan dus gewoon weer! Moestuinmoeder is een geitenwollensok. Maar eigenlijk was ik al heel trendy. Ik voorspel dat die geitenwollen sokken binnenkort ook wel weer in de mode komen.
The post Moestuinmoeder: Geitenwollensok appeared first on Cashew Stadstuinieren.